Afspraak

Cascata was geluidloos opgestaan en naar hem toe gestapt.
Ze legde haar armen zachtjes om zijn hals terwijl ze naar het liedje luisterde.
Ze vond het mooi. Prachtig. En glimlachte.

Dominic keek haar aan.
Hij glimlachtte lichtjes terwijl hij verder zong.
Toen hij stopte met zingen gaf hij haar zachtjes een kus.

Cascata gaf hem een kus terug en ging naast hem gaan zitten.
Ze tuurde over het water.

''sorry dat ik net zo deed nu weetje dus hoe ik soms ben'' zei hij en zuchtte diep.
Hij keek naar de zee.

"Geeft niks." zei ze stil.
Ze moest even denken aan de eerste dag dat ze hem kende en legde onbewust haar hoofd tegen zijn schouder,
zoals ze toen ook gedaan had.

Dominic sloeg een arm om haar heen.
En keek even naar haar.
Hij glimlachtte lichtjes.

Cascata glimlachte ook en keek hem even in de ogen.
Ze had al veel mannen in de ogen gekeken, maar deze hadden iets speciaals.
Iets waar ze altijd al van droomde.

Dominic bleef haar aan kijken.
Hij boog zich weer naar voren.
En gaf haar een lange kus.

Cascata legde zachtjes haar armen om zijn hals terwijl hij haar kuste.

Dominic glimlachtte.
''ben je nog boos op me?'' vroeg hij zachtjes.

"Op jou kan ik gewoon niet boos blijven." zei Cascata stil.
Ze keek hem geruststellend aan en glimlachte.
"Maar haal alsjeblieft dat ding niet meer uit, niet waar ik bij ben."

''kej'' zei hij.
Plots hoorde hij iets achter zich.
Er kwam iemand aanlopen.
Hij keek achter zich.
De man zag er iets te bekend uit voor zowel hem als voor Cascata.
Het was die ene man waar ze mee had gesproken.
Dominic keek strak naar de man en wachtte af wat hij ging zeggen.
Als hij maar van Cascata afbleef.
Hij liet zijn hand op de plek rusten waar de pistool zat voor de zeker heid.

Cascata keek om en schrok.
Ze nam Dominics hand vast. Allereerst om zich niet alleen te voelen, en als tweede zodat hij weg bleef bij dat wapen.

De man grijnsde.
''Wel kun je je vriendinnentje niet met me delen?'' zei de man grijnsend.
Dominic snoof.
''Heb het lef niet haar aan te raken'' zei Dominic.
''ow ik heb genoeg lef'' zei de man en liep naar hun toe.
Dominic stond snel recht en liet de hand van Cascata los.
Hij trok zijn pistool en richtte die op de man.
''aan jou de keus blijf uit haar buurt of je dood zal snel zijn'' zei Dominic scherp.

Cascata sloeg haar handen voor haar mond en sprong op.
Ze ging voor de man gaan staan, het wapen bijna tegen zich aan en keek Dominic bang aan.
"Geen domme dingen doen!" zei ze geschrokken.

Dominic keek scherp naar de man.
Maar keek daarna verbaasd naar Cascata.
De man lachtte.
''dom jochie zomaar iemand willen neerschieten wie denk je wel niet dat je bent'' zei de man spotten.
Dominic voelde woede opkomen.

Cascata keek de man scherp aan.
"Mond houden jij!" siste ze en keek terug naar Dominic.
"Doe dat weg" smeekte ze bijna.

De man negeerde Cascata en liep langs haar.
Hij liep naar Dominic toe.
En balde een vuist.
Hij sloeg in de richting van Dominic.
Dominic ontweek en stond achter hem.
Hij drukte zijn pistool tegen zijn gehemelte.
''Jij weet niet met wie je te maken hebt'' zei hij scherp tegen de man.
''en je zou wensen dat je me nooit had gekent'' zei hij daarna.

"Hou op!" schreeuwde Cascata, maar durfde verder niet tussen beide te komen.
Met knikkende knieën bleef ze staan waar ze voordien stond.

Dominic keek nog even naar de man.
En drukte daarna op een plekje tussen de schouder en nek.
De man viel bewusteloos op de grond.
Dominic keek naar hem.
En stopte zijn pistool weg.
Daarna keek hij naar Cascata.
''ik weet het 't was niet slim maar hij komt over een tijdje wel weer bij'' zei Dominic.

Cascata keek hem streng aan.
"Je zou het niet meer uithalen waar ik bij was!" zei ze gekwetst.
"Dat zei je nog geen 5 minuten geleden en nu stond je er alweer mee te zwaaien!"

''ik probeerde je te beschermen!'' riep hij en keek haar aan.
''dan probeer ik iets goeds te doen is het weer niet goed'' zei hij en snoof.
Hij keek even naar de man.
Hij sleepte hem achter een hoge rots.
En keek daarna weer naar Cascata.
Hij voelde zich duizelig worden.
Hij draaide zich om en slikte snel een pil.
Daarna keek hij even naar Cascata.
Ze had alle recht om boos te zijn.
Maar hij probeerde haar alleen maar te beschermen.
HIj zag zelf ook wel in dat het verkeerd was wat hij had gedaan.
Maar zo was hij nou eenmaal met dat soort dingen.

Cascata zuchtte en zweeg even.
"Dat weet ik" zei ze uiteindelijk.
"Maar het bezorgt jou alleen maar problemen."

Dominic zuchtte diep.
Hij ging weer op de andere rots zitten.
Hij keek naar de zee.

Cascata keek ook naar de zee en glimlachte zachtjes.
Ze waren er weer... zo snel ze kon deed ze haar schoenen uit en rende naar het water.
Met luide plonsen rende ze het water in tot ze er tot haar knieën instond en naar de horizon tuurde.