Evi keek even op, ze was hier vaak op het strand alleen meestal 's avonds om naar de sterren te kijken of gewoon om na te denken.
Ze zette een paar stappen in het zand en ging zitten terwijl ze eigenlijk niks anders deed dan naar de zee staren.
een zacht briesje bezorgde Evi al snel de rillingen maar daar was ze al aan gewend, ze wreef wat met haar armen over elkaar en kreeg het best snel weer redelijk warm, tenminste voor zover je het warm kon noemen.
Terwijl Evi bleef staren merkte ze de zachte zoute tranen die van haar wangen afgleden niet op, en al helemaal niet de zachte voetstappen achter zich.