Dominic's huis

''Waaah! '' riep hij nep geschrokken.
En viel achter over in het water.
Hij zwom onderwater en kwam achter haar weer boven.
Hij drukte haar onder water en grinnikte.

Ze kwam al snel weer boven en haalde haar natte haar uit haar gezicht.
"Bah, stoute jongen" grijnsde ze "zomaar weerloze meisjes proberen te verdrinken"

''pardon, tsss ik verdrink niemand'' zei hij op een kakkerige toon en grinnikte.

"AH nee? wat was je dan zonet aan het doen?" ze keek hem streng aan
maar moest er toen zelf om beginnen lachen.

Dominic schoot ook in de lach.
En keek haar aan.

Cascata bleef hem nog even aankijken en keek toen weg.
Het verbaasde haar dat hij haar zo vaak aankeek.

Dominic keek ook snel weg.
En liep naar de rand van het zwembad.
Hij leunde er tegen.
En keek even snel naar Cascata daarna keek hij naar de sterren.
Hij zuchtte.
Begon hij iets te voelen voor Cascata?
Maar hij kende haar nog maar een paar dagen.

Cascata zwom wat rondjes en zwom toen terug naar Dominic.
"Je bent zo stil, je houdt toch van zwemmen?" vroeg ze rustig.

Dominic keek op.
''eh ja..'' zei hij snel en glimlachtte.
''en van jou plagen'' zei hij plagend.
En drukte haar weer onder water.

Cascata kwam snel weer boven. "Pestkop" grijnsde ze.
Ze keek hem even grijnzend en hoofdschuddend aan en zwom toen weer weg.

Dominic grinnikte.
En zwom onderwater onder haar door.
En kwam voor haar boven.
''boe'' zei hij en grijnsde.

Cascata schrok er van en zakte even onderwater maar kwam al snel weer boven.
Ze haalde haar haar uit haar ogen en keek hem grijnzend aan.
"Je deed me echt schrikken!" ze duwde hem zachtjes en grinnikte.
"Straks schrik ik me nog dood!"

''whoeeeee ik ben ook zo eng'' zei hij met een spookachtige stem.

"jah verschrikkelijk!" gillend zwom Cascata naar de rand en kroop eruit.
Ze grijnsde en bleef daar zitten, op de boord, met haar voeten nog in het water.

Dominic lachtte.
En ging op zijn rug in het water liggen.
''nu ben ik dood'' zei hij en deed zijn ogen dicht.

"Vaarwel" zei Cascata grijnzend terwijl ze bleef zitten.
Plots plenste ze met haar voeten in het water om hem nat te maken.

''blub blub'' zei hij en liet zich op de bodem zinken.
stilletje maar toch zo snel mogelijk zwom hij naar haar toe.
En kwam voor haar boven.
''boeeee ik ben uit de dood op gestaan!'' riep hij.

"Wow nu ben ik bang." grijnsde ze en liet zich weer in het water zakken,
waardoor zij tegen de rand stond en dominic voor haar.
"Zombie!" fluisterde ze met grote ogen.

''woeeh ik ben een zombie en ik neem jou gevangen'' zei hij en tilde haar op.
Even later kon hij echt niet meer serieus houden en kreeg de slappe lach.

Ze sloeg geschrokken maar lachend haar armen om zijn hals, bang om te vallen.
Al was het maar water. "ik ben bang voor zombies!" riep ze.

Dominic grinnikte.
En maakte een rondje.
''ben je ineens bang voor 't water?'' vroeg hij en grinnikte.

"nee hoor, maar wel voor zombies." zei ze snel.
Ze keek hem lachend aan.

Dominic lachtte.
''naja ik ben nu geen zombie meer'' zei hij.
Het maanlicht schijnde een beetje op het zwembad waardoor het water wat glinsterde.

Cascata keek even naar het water, toen naar de maan en toen terug naar Dominic.
Ze merkte dat hij haar nog steeds vast had maar reageerde daar niet op.

Dominic keek even naar de maan.
En daarna weer naar Cascata.
Dit was een mooi moment.
Maar moest hij het wel doen? dacht hij.